Ziekenhuis

Even een berichtje om te laten weten dat ik op dit moment niet toe kom aan freubelen en bloggen. Sem is zondagavond met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht! Hij werd rond 22 uur wakker omdat hij het heel erg benauwd had. Die benauwdheid werd steeds erger. Terwijl Patrick met de huisartsenpost belde om te overleggen, kreeg Sem het steeds moeilijker en trok helemaal wit weg. Er kwam een ambulance aan en ondertussen moesten wij met Sem gaan stomen in de douche. Dat hielp een klein beetje. Sem moest mee naar het ziekenhuis en ik ben meegegaan met de ambulance. Patrick heeft zijn zus gebeld om op Karlijn te komen passen en toen zij er was is Patrick ook naar het ziekenhuis gekomen. In het ziekenhuis werd Sem eerst op de spoedafdeling onderzocht door de kinderarts en de eerste diagnose was een combinatie van een pseudokroep en een astma-aanval. Sem kreeg een longcocktail gesprayd en dit vond hij helemaal niet leuk. Zó sneu, net 3 jaar en dan gebeuren er ineens allemaal dingen met je waar je een beetje bang van bent en die je niet leuk vindt. Het was al snel duidelijk dat Sem de nacht moest blijven, want hij had het te benauwd. We zijn naar de kinderafdeling gebracht en daar werd Sem nog een keer gesprayd. Ik ben bij Sem gebleven en Patrick is weer naar huis, naar Karlijn gegaan. Naast Sem zijn bed is een stretcher voor mij neergezet. Maar van slapen kwam er weinig. Alles draaide in mijn hoofd af als een filmpje, ik hield Sem nauwlettend in de gaten en het sprayen werd de hele nacht om het uur herhaald. Ieder keer was het even strijd om Sem te sprayen, dus ik zat iedere keer bij hem in bed en zong liedjes waar hij wel rustiger van werd. Gelukkig viel Sem na het sprayen steeds weer vrij snel in slaap, hij was zó moe. Gistermorgen is Sem weer onderzocht door de kinderarts en de spray voor de pseudo-kroep was goed aangeslagen. Omdat pseudokroep overdag meestal goed gaat, maar de aanval(len) 's avonds en 's nachts terug kunnen komen, mocht Sem gister overdag een paar uur naar huis. Maar we moesten om 17 uur weer terug zijn in het ziekenhuis om er nog een avond en nacht te slapen. Helaas heeft hij vannacht weer een aanval gehad en moest hij weer gesprayd worden met een longcocktail. Sem viel daarna gelukkig weer vrij snel in slaap, hij was nog wel een tijdje wat onrustig en benauwd met ademhalen, maar in de loop van de nacht ging het beter. En hij heeft geen nieuwe aanvallen meer gehad! Ik heb deze nacht ook wat meer kunnen slapen. Patrick heeft ons vanmorgen rond 10 uur weer opgehaald, even lekker thuis! Maar we moeten ook nu weer om 17 uur terug zijn. Want Sem moet nog een nacht in het ziekenhuis slapen, omdat het risico op nog een aanval te groot is en dan kan hij beter alvast in het ziekenhuis zijn. Daar was ik afgelopen nacht ook heel blij mee! Het is even afwachten hoe het vannacht gaat, afhankelijk daarvan horen we morgenochtend of Sem nog een nachtje moet komen slapen of dat hij lekker mee naar huis mag en morgenavond gewoon in zijn eigen bedje kan slapen. We hopen natuurlijk het laatste! Patrick brengt ons straks weer weg en dan blijf ik weer bij Sem, fijn dat het zo kan. Voor Sem ook heel belangrijk! Wel een heel geregel en geplan, Karlijn is er natuurlijk ook en heeft ook aandacht nodig. En geregel met het werk, maar daar krijgen we beiden alle begrip, dus dat is fijn.

Een heel verhaal, maar ik vind het fijn dat ik het hier even kwijt kan. Jullie leven altijd zo mee! Het is niet niks! Het heeft ons wel aangegrepen, je eigen kind die het zo moeilijk heeft. Maar we zijn trots op hem, hij doet het heel goed! Ik ga zo nog wat spulletjes klaarzetten en dan straks voor ons 3e nachtje naar het ziekenhuis! Morgen weet ik dus weer meer!

Liefs Maria