Scheveningen!

We zijn gisteren naar Scheveningen geweest! Even uitwaaien! Het was mooi weer en we hebben genoten van de zon, de zee en het strand!



Voor Sem was het de eerste keer en er ging een wereld voor hem open! Toen hij al dat zand zag zei hij mooi hé!



Karlijn genoot ook!



Wow wat een zand, denkt Sem en Karlijn heeft alleen maar plezier!



Oh wat ligt dat zand toch lekker zacht en dat het overal tussen gaat zitten maakt mij niet uit ...



Karlijn had haar sokjes uitgetrokken, ze dacht het is lekker weer, uit met die dingen ... ik heb zin om aan mijn blote teentjes te sabbelen! Lenig hé ... doe dat maar eens na!



Sem wilde niet echt stil staan om samen met mama op de foto te gaan. Laat me los, ik wil spelen mama!



Sem vond al dat water eerst maar niets. Hij liep steeds snel weg. Maar het was toch wel interessant en hij durfde steeds meer ...



Sem zijn schoenen en broek hebben we maar uitgetrokken, die waren inmiddels drijfnat geworden, want hij liep steeds verder het water in. Papa moest toen natuurlijk ook de schoenen en sokken uit. Gelukkig hadden we wel droge kleren mee ...

Het was heerlijk om er even uit te zijn! Even op andere gedachten komen na die bizarre koninginnedag. Niet te geloven dat op die vrolijke, oranje gekleurde dag, op nog geen 2 kilometer van waar we wonen (nog geen 5 minuten met de auto), zoiets verschrikkelijks en tragisch is gebeurd. 's Morgens waren we nog met z'n viertjes op de fiets naar het centrum geweest. We hadden al besloten om niet met de 2 kindjes tussen de menigte te gaan staan om de koninklijke familie te zien. Maar we vonden het wel leuk om toch even wat van de sfeer te proeven. Het was mooi weer en alles zag er zo gezellig uit. Zoveel voorbereidingen en zoveel werk om de dag bijzonder te maken, een dag die de mensen niet snel zouden vergeten.
Helaas zal koninginnedag 2009 ook niet snel worden vergeten ...
We waren om 11.30 uur weer thuis. Om via de tv de rest nog te kunnen volgen. Hoe bizar toen er ineens middenin de feestvreugde een zwarte auto door het beeld reed en tegen het monument De Naald aanbotste. Hoe schokkend en onthutsend toen bleek hoeveel slachtoffers er waren en hoe groot de ravage was. Indrukwekkend om de vele sirenes te horen en om de traumahelikopters over ons huis te zien vliegen. De tv heeft de rest van de dag aangestaan, herhaling na herhaling, zo bizar om steeds maar weer de beelden te zien van de plek die we zo goed kennen. Gelukkig zaten we veilig thuis! Maar het 'live' te hebben zien gebeuren heeft grote indruk gemaakt. Gewoon niet te bevatten hoe iemand zoiets kan doen... Waarom?

We zijn nu 2 dagen verder en het blijft bizar. Alle ravage is opgeruimd en er ligt nu een bloemenzee. Maar de beelden van het drama staan nog vers in het geheugen. Het zal nog wel even duren voor koninginnedag weer een beetje oranje kleurt...

De kaart ligt er nog net zo bij als toen ik de sneak peek maakte, ik ben er nog niet aan toe gekomen om hem af te maken, maar wie weet staat hij morgen wel op mijn blog!
Kom dus gewoon even spieken ...

Fijn weekend verder,
liefs Maria